Нове Авантуре Џима Хокинса - Рыбаченко Олег Павлович. Страница 4
Ево искора - пробили су стомак,
Насилник Ќе завиЌао, испустио мач!
Живео Ќе у пространству и ниЌе познавао бол,
Сада Ќе изгубио своЌе ко®ске мо·и!
МоЌ први укрцаЌ Ќе био тако успешан
Прегршт злата ти се слива у ¤еп!
А ми пирати певамо песме
Деле·и у борби дуван добиЌен у част!
Наравно да сутра може бити горе
Пушке фрегате и крстарице начичкане!
Поша и ме да скачем бос кроз локве,
Крв у коЌу Ќе пролио неприЌате ски зликовац!
Прави дечак, нема антене,
Али у борби за попуст ивост нема колибе!
Колу Ќе суђено да умре у боЌи година,
То Ќе доброво на одлука!
Док Ќе певао, Џим Хокинс Ќе стално скакао и савиЌао леђа. Његови изваЌани миши·и дивно су се котр али испод ®егове преплануле коже боЌе чоколаде. И босе, дети®асте ноге заиграле у пуноЌ хармоници.
А девоЌке су, б еснувши голим, снажним ногама, с времена на време пуцале на фрегату из малог, али изненађуЌу·е далекометног топа. И оборили су британске официре с ногу. И направили су ма®у штету.
Али Ќезгро Ќе узело и срушило надувани шешир капетана фрегате. Он Ќе у бесу наредио да испали рафал. Иако Ќе уда еност била превелика, а Ќезгра нису стигла. А енглески брод, тривиЌално узео и замаглио, црни, гризу·и, отровни дим. И морнари су почели да киЌаЌу и падаЌу на палубу.
ДевоЌка капетан гусарског брода приметила Ќе:
- Добро смо то урадили! Могли бисмо, и ухватити, ово Ќе фрегата, али за нас Ќе само терет!
Црвено обоЌена чамац Ќе предложила, прелазе·и ивицом руке преко грла:
- Можда га само потопимо?
ДевоЌка-капетан се успротиви, утито лупкаЌу·и босом, миши·авом ногом:
- Не! Не можете убиЌати уде, чак и ако су воЌници без посебне потребе. Бо е да само одемо и наставимо своЌу смелу п ачку!
Црвенокоса девоЌка климну главом.
- Да! Не убиЌаЌ без разлога! Али генерално, има превише мушкараца на свету! Гадни су и смрд иви! Њихова длакава тела су тако гадна!
ДевоЌка капетан климну главом.
- Можда Ќе одвратно када длаке расту на ногама и грудима. Али оваЌ дечак Ќе тако чист и углађен и никада не·е одрасти!
Црвенокоса се насмеЌа и примети:
- Да истина Ќе! Леп Ќе и лепо пева! Нека нам отпева песму, и то да буде аутентичниЌа.
Вођа морских разбоЌника Ќе викнуо:
- ХаЌде да певамо момче-робу! У супротном, много ·емо вас повредити!
Певао Ќе Џим Хокинс, бивши легендарни колиба;
Изабрао сам пут хладног пирата,
Хтео сам да пронађем своЌу судбину у морима...
Иако кажу да Ќе гусар, одмазда чека;
Виси - црв ·е само резбаре®е на лешу!
Али поклони господару су срамотни,
А Ќа сам као дечак побегао са има®а...
Иако Ќе на путу босоног било хладно,
Уосталом, момка нису пустили на праг!
Стигао сам до луке, само у крпама,
Попео се на брод у Ќедан сат у но·и...
Ухватио момка и добро, да шибамо - мене;
Вау, мислио сам да ми Ќе душа у паклу са Сатаном!
Али после бичева®а дали су капу без врха -
Рекли су да ·еш за сада бити Ќуниор!
И чак сипао кувар, замислите флашу,
Нека не буде горке каше, Ќер има ко®ака!
Наравно, то Ќе тежак поморски посао,
Сад жедно брашно, сад опасна олуЌа,
Али снага духа Ќе добитак,
А ако има главе, онда да е са секиром!
Корсари су нас ухватили као маче,
Било Ќе укрцава®е и крв у три тока!