La Smeralda Urbo de Oz - Baum Lyman Frank. Страница 11

Foririnte de la Kapricloj, Guf daurigis sian veturon kaj penetris profunde en la Nordokcidenton. Li volis atingi la Landon de la Grumblemloj, kaj por fari tion li devis transiri la Krispetan Landon, kio estis malfacila ago. Car la Krispeta Lando estis sinsekva aro da montetoj kaj valoj, ciuj estis tre krutaj kaj rokoplenaj, kaj ili intersangis lokojn konstante per ondado. Dum Guf grimpis monteton gi subigis sub li kaj igis valo, kaj dum li malsupreniris en valon gi altigis kaj portis lin al la supro de monteto. Tio multe perpleksigis la veturanton, kaj fremdulo eble supozus ke neniam li sukcesos transiri la Krispetan Landon. Sed Guf sciis ke se li senhalte daurigos li atingos ?ne la ?non; do li ne atentis la sangigantajn montetojn kaj valojn kaj plupromenadis trankvile kvazau marsante sur ebena tero.

La rezulto de tiu saga persisto estis ke la Generalo ?ne atingis pli ?rman teron kaj, penetrinte en densan arbaron, atingis la Regnon de la Grumblemloj.

Tuj kiam li transiris la limon de tiu regno du gardistoj kaptis lin kaj portis lin antau la Grandan Galiputon de la Grumblemloj, kiu sulkis la frunton feroce je li kaj demandis al li kial li audacis trudi sin sur lian terenon.

“Mi estas la Mosto Alta Generalo de la Nevenkebla Armeo de la Knomoj, kaj mi nomigas Guf, ”estis la respondo. “La tuta mondo tremas kiam menciigas tiu nomo. ”

La Grumblemloj laute mokkriis pro tio, kaj unu el ili kaptis la Knomon per siaj fortaj brakoj kaj jetis lin alten en la aeron. Gufo multe skuigis per sia falo sur la malmolan teron, sed lauaspekte li tute ne rimarkis la impertinentecon kaj trankviligis sin por denove paroli al la Granda Galiputo.

“Mia mastro, Rego Rokato la Ruga, sendis min ci tien por konsiligi kun vi. Li volas vian helpon por konkeri la Landon Oz. ”

Tiam la Generalo pauzis, kaj la Granda Galiputo sulkis la frunton je li ec pli terure ol antaue kaj diris:

“Daurigu! ”

La voco de la Granda Galiputo estis parte mugo kaj parte grumblo. Li murmuris siajn vortojn forte kaj Guf devis zorge auskulti por kompreni lin.

Tiuj Grumblemloj certe estis rimarkindaj uloj. Ili estis gigantaj, tamen estis nur ostoj kaj hauto kaj muskoloj, estis tute nenia viando au graso sur iliaj korpoj. Iliaj fortaj muskoloj kusis tuj sub iliaj hautoj, kiel aroj da fortikaj snuregoj, kaj la plej malforta Grumblemlo estis tiom forta ke li povis preni elefanton kaj jeti gin dek kilometrojn foren.

Sajnas misfortune ke fortuloj kutime estas tiel malagrablaj kaj arogantaj ke neniu amas ilin. Efektive, ciam estas misfortune esti malsimila al la kunuloj. La Grumblemloj sciis ke ciu malamas kaj evitas ilin, tiel ke ili farigis malafablaj kaj malamikemaj ec inter si. Guf sciis ke ili malamas ciun ulon, inkluzive de la Knomoj; sed li tamen esperis amikigi ilin, kaj li sciis ke se li sukcesos ili estos tre granda helpo al li.

“La Landon Oz regas afektaca knabino kiu estas ?e afabla kaj komplezema, ”li pludiris. “Sia tuta popolo estas felica kaj kontenta kaj tute ne sentas genojn au zorgojn. ”

“Daurigu! ”muggrumblis la Granda Galiputo.

“Foje la Rego de la Knomoj sklavigis la Regan Familion de Ev —alian afektacan grupon kiun ni malamegas, ”diris la Generalo. “Sed Ozma enmiksis sin, kvankam tute ne estis sia afero, kaj marsigis sian armeon kontrau nin. Kun si estis knabino el Kansas nomita Doroteo, kaj Flava Kokino, kaj ili marsis rekte en la kavernon de la Rego de la Knomoj. Tie ili liberigis niajn sklavojn el Ev kaj stelis la Magian Zonon de Rego Rokato, kaj forportis gin kun si. Do nun nia Rego konstruas tunelon sub la mortiga dezerto, por ke ni povu marsi tra gi al la Smeralda Urbo. Kiam ni atingos tien ni intencas konkeri kaj detrui la tutan landon kaj rekapti la Magian Zonon. ”

Denove li pauzis, kaj denove la Granda Galiputo muggrumblis:

“Daurigu! ”

Guf penis pensi kion diri sekve, kaj felica ideo baldau tra ?s lin.

“Ni volas ke vi helpu nin fari tiun konkeron, ”li anoncis, “car ni bezonas la potencan helpon de la Grumblemloj por certigi ke ni ne venkigos. Vi estas la plej forta popolo en la tuta mondo, kaj vi malamas bonajn felicajn ulojn tiom kiom ni la Knomoj mem. Mi estas certa ke vere plezurigos vin malkonstrui la belan

Smeraldan Urbon, kaj kompense pro via valorega helpo ni permesos ke vi reportu al via lando dek mil Ozanojn kiel sklavojn viajn. ”

“Dudek mil! ”muggrumblis la Granda Galiputo.

“Bone, ni promesas al vi dudek mil, ”konsentis la Generalo.

La Galiputo signalis kaj tuj liaj helpistoj prenis Generalon Guf kaj forportis lin al karcero, kie la karceristo amuzis sin pusante pinglojn en la rondan dikan korpon de la maljuna Knomo, por vidi lin salti kaj audi lin krii.

Sed dum cio tio dauris la Granda Galiputo paroladis kun siaj konsilistoj, kiuj estis la plej gravaj o ?cialuloj de la Grumblemloj. Kiam li ?nis deklari al ili la proponon de la Rego de la Knomoj li diris:

“Mi konsilas proponi helpi ilin. Poste, konkerinte la Landon Oz, ni prenos ne nur niajn dudek mil kaptitojn sed tiom da oro kaj juveloj kiom ni volos. ”

“Ni ankau prenu la Magian Zonon, ”sugestis unu konsilisto.

“Kaj rabu la Regon de la Knomo kaj sklavigu lin, ” diris alia.

“Bona ideo, ”deklaris la Granda Galiputo. “Mi volas Regon Rokaton kiel mian propran sklavon. Li povos nigrigi miajn botojn kaj porti al mi mian kacon ciumatene dum mi estos en la lito. ”

“Ekzistas fama Birdotimigilo en Oz. Mi prenos lin kiel mian sklavon, ”diris konsilisto.

“Mi prenos Tiktokon, la masinulon, ”diris alia.

“Donu al mi la Stanan Lignohakiston, ”diris tria.

Ili daurigis tiel dum longa tempo, interdividante la ulojn kaj la trezoron de Oz antau la konkero. Car ili tute ne dubis ke ili povos detrui la regnon de Ozma. Cu ili ne estis la plej forta popolo en la tuta mondo?

“La mortiga dezerto fortenis nin de Oz gis nun, ” komentis la Granda Galiputo, “sed nun la Rego de la Knomoj konstruas tunelon tiel ke ni eniros la Smeraldan Urbon tre facile. Do ni resendu la malgrandan dikan Generalon al lia Rego kun nia promeso helpi lin. Ni ne diros ke ni intencas konkeri la Knomojn konkerinte Ozon, tamen ni faros tion malgraue. ”

Ili interkonsentis pri tiu plano, kaj ciuj foriris mangi, lasante Generalon Guf ankorau en la karcero. La Knomo ankorau ne sciis ke li sukcesis pri sia tasko, car trovante sin en karcero li timis ke la Grumblemloj intencas mortigi lin.

Jam la Karceristo enuis pro pusado de pingloj en la Generalon, kaj distris sin zorge eltirante de la radikoj la barbharojn de la Knomo, unuope. Tiun amuzon interrompis la Granda Galiputo alvokante la kaptiton.

“Atendu kelkajn horojn, ”petis la karceristo. “Ankorau mi ne eltiris ec kvaronon de lia barbo. ”

“Se vi atendigos la Grandan Galiputon li rompos vian dorson, ”deklaris la mesagisto.

“Eble vi pravas, ”gemis la karceristo. “Forprenu la kaptiton se vi volas, sed mi konsilas ke vi piedbatu lin je ciu paso. Estos tre amuze, car li estas mola kiel matura persiko. ”

Do Guf forkondukigis al la rega kastelo, kie la Granda Galiputo informis lin ke la Grumblemloj decidis helpi la Knomojn konkeri la Landon Oz.

“Kiam vi estos preta, ”li pludiris, “sendu al mi mesagon kaj mi marsos kun dek ok mil el miaj plej potencaj batalistoj por helpi vin. ”

Guf tiom gojis ke li tute forgesis la doloron kauzitan de la pingloj kaj la tirado de liaj barbharoj. Li ec ne plendis pro kiel oni traktis lin, sed dankis la Grandan Galiputon kaj forrapidis por daurigi sian veturon.

Li nun jam akiris la helpon de la Kapricloj kaj de la Grumblemloj; sed lia sukceso sopirigis lin akiri ec pli da alianculoj. Lia propra vivo dependas de la konkerigo de Oz, kaj li diris al si:

“Mi ne permesos riskojn. Mi certigos pri sukceso.

Poste, kiam Oz estos detruita, eble mi estos pli granda ol maljuna Rokato, kaj mi povos forjeti lin kaj mem esti Rego de la Knomoj. Kial ne? La Kapricloj estas pli fortaj ol la Knomoj, kaj ili estas miaj amikoj. La Grumblemloj estas pli fortaj ol la Kapricloj, kaj ankau ili estas miaj amikoj. Ekzistas popolo ec pli forta ol la Grumblemloj, kaj se mi povos instigi ilin helpi min mi neniom pli devos timi. ”