Геронтология. Учение о старости и долголетии - Грмек Мирко Дражен. Страница 30

113. I. Chin Yuan. The influence of heredity upon the duration of life in man, based on a Chinese genealogy from 1365 to 1914. Human. Biol. 4, 41–68, 1932.

114. Lukianos, Longaevi, vol. X, 215.

115. Plinius. Natur. History, vol. XIV, 60.

116. Памятник находится сейчас в Археологическом музее в Загребе.

117. Ph. de Diversis. Descriptio Ragusina, 1440; S. Razzi. La storia di Raugia, Lucca, 1595.

118. Evliya Tchelebi. Putopis (Travelbook), vol. I, Sarajevo, 1954.

119. J. W. Velvasor. Die Ehre des Ilerzogthums Crain, vol. III. Laybach, 1689.

120. Согласно официальным данным о результатах переписи в Югославии в 1921, 1931, 1948 и 1953 годах.

121. J. W. Goethe. Faust. I, v. 2337–2604. Cf. Pazold. Goethe und das Problem der Verjiingung. - Dtsch. med. Wochenschr., 58 1099 1100 1932.

122. E. Smith. Papyrus. 21, 9-22. Cf. J. H. Breasted. The Edwin Smith surgical Papyrus. Chicago, 1930. Loret сделал замечание о рецепте омоложения в: Melanges Maspero, Mem. Inst, franc, archeol. orient., 66, 853–877, 1934.

123. О легендарном лечении чародейки Медеи см., например., D. Hovorka u. A. Kronfield. Vergleichende Volksmedizin, Stuttgart, 1908, Bd. I, 432. Овидий упоминает его в своих "Метаморфозах". Особо интересные сведения на эту тему находятся в рукописи "Splendor Solis" (Британский музей), помеченной 1582 г. и приписываемой Salomon Trismosin. Cf. G. Goldschmidt. Das Jungkochen in der griechischen Alchemie. Ciba-Zeitschrift, 5, 1985–1988, 57, 1938, and S. R. Burstein. The quest for rejuvenation. - Geriatrics, 10, 536–540, 1955.

124. Cf. Pausanias, II, 38, 2; H. Ethe, Alexanders Zug zur Lebensquelle im Lande des Finsterniss. Miinchen 1871; F. A. Ober. Ponce de Leon. N. Y., 1908; L. Masson. La fontaine de jouvence. - Aesculape, 1937, 233–251 and 1938, 16–23; S. R. Burstein. Op. cit.; C. Talbot. The fountain of life. - Bull. Hist. Med., 31, 1-16, 1957.

125. Cf. P. Diepgen. Elixir, das kostlichste der Arzneien. Ingelheiin, 1951.

126. R. Bacon. Opus maius, vol. VI. Cf. M. Neuburger. Geschichte der Medizin. Bd. II. Stuttgart, 1911.

127. R. Bacon. De retardatione accidentium senectutis et senii, in: A. G. Little, A. E. Withington. Opera hactenus inedita Rogeri Baconi, vol. IX. Oxford, 1928.

128. Arnaldus de Villanova. De conservanda juventute et retardanda senectute. Lipsiae, 1511.

129. Theophrastus Paracelsus. Bucher der Archidoxa, in: K. Sudhoff. Paracelsus samtliche Werke, Bd. III. Munchen, 1922.

130. Plinius. Natur. history, vol. XXXII, 25.

131. C. Leemans. Papyri Graeci musei antiquarii publici Lugduni Batavorum. Leyden, 1885; О. V. Lippmann. Entstehung und Ausbreitung der Alchemie, Bd. I. Berlin, 1919.

132. G. Bralli. Discorso della vecchia et nuova medicina, nel quale, si ragiona delle cose ritrovate a nostri secoli, et particolarmento dell'oro artificiale. Venice, 1542; Cf. M. D. Grmek. Iz provijesti alkemije u Istri (From the history of alchemy in Istria). - Medicinar, 4, 136–138, 1950.

133. J. H. Cohausen. Tentaminum physico-medicorum curiosa de vita humana theoreticae et practicae per pharmaciam prolunganda decas. Coesfeld, 1699.

134. I. Kings, I. Cf. W. Ebstein. Die Medizin in Alten Testament. Stuttgart, 1901; J. McKenzie. History of health. Edinburg, 1758; C. 3. Brim. Medicine in the Bible. N. Y., 1936.

135. J. H. Cohausen. Hermippus redivivus, sive exercitatio physico-medica curiosa de methodo raro ad CXV annos propagandae senectutis per anhelitum puellarum, ex veteri monumento Romano deprompta, nunc artis medicinae fundamenta stabilita, et rationibus atque exemplis, necnon singulari chymiae philosophi- cae paradoxo illustrata et confirmata. Frankfurt a. М., 1742. Нем. перевод изд. в 1753.

136. Cf. J. Steudel. Zur Geschichte der Lehre von den Greisenkrankheiten. - Sudhoffs Arch. Gesch. Med., 35, 8–9, 1942 (анонимная краткая заметка) в Cuba-Zeitschrift, 3, 1214-5, 1936.

137. Th. Sydenham. Observationes medicae. Geneva, 1749, 1, 4. Cf. Steudel. Op. cit.

138. Ch. W. Hufeland. Die Kunst das menschliche Leben zu verlangern. Berlin, 1796.

139. Cf. J. G. Franzer. The magic art. London, 1926.

140. Cf. G. A. Lindeboom. The story of a blood transfusion to a Pope. - J. Hist. Med, 9, 455-9, 1954.

141. N. Ficino. De triplici vita libri tres. Venice, 1498. Cf. M. W. Threwlis. Op. cit.

142. Cf. N. S. R. Maluf. History of blood transfusion. - J. Hist. Med, 9, 59-107, 1954; L. M. Zimmermann а. К. M. Houwell. History of blood transfusion. - Ann. Med. Hist, 4, 415-33, 1932.

143. Cf. F. Gundrum. О produljenju zivota (О продлении жизни). Zagreb, 1907.

144. E. g. O. G. Wilhelm. Regeneration de vieux animaux par transfusion de sang jeuno. - Compt. rend. Soc. biol, 99, 1199–1201, 1928.

145. M. Ficino. Op. cit. Cf. B. Meyer. Kuriosum. Frauenmilch als Verjilngungsmittel. - Z. Fleischund Milchhyg, 38, 266-7, 1928; M. W. Thewlis. Op. cit.

146. M. Neuburger. Geschichte der Medizin. Stuttgart, 1906, p. 105.

147. Ch. F. Brown-Sequard. Des effets produits chez l'Homme ar des injections souscutanees d'un liquide retire des testicules rais de cobayes et de chiens. - Compt. rend. Soc. biol, 41, 415–422, 1889. Cf. N. Dunbar (Ed.). The "elixir of life", Boston, 1889; R. J. Mahor, Ch. E. Brown-Sequard. Essays in biology in honour of H. M. Evans. Univ. of California Press, 1943, 371–377; J. M. Olmsted. Ch. E. Brown-Sequard, a nineteenth century neurologist and endocrinologist. Baltimore, 1946.

148. E. Steinach. Verjiingung durch experimentelle Neubelebung der alternden Pubertatsdriise. Berlin, 1920; Sex and life, forty years of biological and medical experiments. N. Y, 1940. Cf. G. F. Corners. Rejuvenation. How Steinach makes people young. N. Y, 1923; N. Ha ire. Rejuvenation. The work of Steinach, Voronoff and others. N. Y, 1925; H. Benjamin. Eugen Steinach 1861–1944, a life research. - Sci. Monthly, N. Y, 61, 427–442, 1945.

149. H. Benjamin. The Steinach method as applied to women. N. Y. Med. J, 114, 687–692, 1923; Steinach therapy against old age, review of 10 years experience. - Amer. Med, 38, 467–472, 1932.

150. С. А. Воронов. О продлении жизни. М, 1933. Etude sur la vieillesse et le rajeunissement par la greffe. Paris, 1925; Rejuvenation by grafting. London, 1925; The conquest of life N. Y, 1928; Testicular grafting from ape to man. London, 1929; Los sources de la vie. Paris, 1933. Cf. N. Haire. Op. cit.

151. R. Simon. Une nouvelle metliode de rajeunissement. - Strassb. med., 88, 316-6, 1928; A. Alhaique. II ringiovanimento dell' — organismo col metodo di Doppler. - Rinasc. med., 8, 25–27, 1931.

152. N. G. Lebedinsky. Bekampfung der Alterserscheinungen durch Teilweises Zerreiben und Zerdriicken des Hodengewebes (Versuche an Ilunden), Biol. Zbl., 50, 392–422, 1930; Wiederauffrishung des alternden Organismus durch teilweises Zerreisen des Hodengewebes. - Schweiz, med. Wochenschr., 65, 137, 1935.

153. G. Zucchi. La diatermia delle ghiandole genitali in sostituzione degli innesti di Voronoff e dell'operazione del Doppler. - Policlinico, 35, 1107–1108, 1928.

154. О различных способах профилактики старения см.: Н. Glaser. Der Kampf gegen das Altern. Wien, 1952; Prophylaxe des Alters. - Wien. med. Wochenschr., 106, 373–376, 1956.

155. См. примечание 21. Вклад Мечникова в изучение омоложения и в борьбу с преждевременным старением описан Нагорным А. В. (Врач, дело, 25, 229-36, 1945) и А. Я. Шварцманом (Клин, медицина, 32, 84–87, 1954).

156. Cf. S. Metalnikoff. Immortalite et rajeunissement dans la biologic moderne. Paris, 1924.