Η Καινή Διαθήκη (Μεταγλώττιση) - Автор неизвестен. Страница 118

Κεφάλαιον 7

1 Γιατί αυτός ο Μελχισεδέκ ήταν βασιλιάς της Σαλήμ, ιερέας του Θεού του ύψιστου, που συνάντησε τον Αβραάμ, όταν επέστρεφε από τη σφαγή των βασιλιάδων, και τον ευλόγησε, 2 στον οποίο ο Αβραάμ μοίρασε και το δέκατο από όλα. Αφενός το όνομά του πρώτα ερμηνεύεται “βασιλιάς δικαιοσύνης”, αφετέρου έπειτα και βασιλιάς Σαλήμ, που σημαίνει “βασιλιάς ειρήνης”. 3 Χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογία, που δεν έχει μήτε αρχή ημερών μήτε τέλος ζωής, αλλά αφομοιωμένος με τον Υιό του Θεού μένει ιερέας συνεχώς. 4 Στοχαστείτε, λοιπόν, πόσο μεγάλος είναι αυτός στον οποίο ο πατριάρχης Αβραάμ έδωσε και το δέκατο από τα λάφυρα. 5 Και αφενός όσοι από τους γιους του Λευί λαβαίνουν την ιερατεία έχουν εντολή να παίρνουν τα δέκατα από το λαό κατά το νόμο, τουτέστι από τους αδελφούς τους, αν και έχουν εξέλθει από την οσφύ του Αβραάμ. 6 Αφετέρου εκείνος, μολονότι δεν προέρχεται η γενεαλογία του από αυτούς, έχει λάβει το δέκατο από τον Αβραάμ και ευλόγησε εκείνον που είχε τις υποσχέσεις του Θεού. 7 Χωρίς, λοιπόν, καμιά αντιλογία το μικρότερο ευλογείται από το μεγαλύτερο. 8 Και αφενός εδώ δέκατα λαβαίνουν άνθρωποι που πεθαίνουν, αφετέρου εκεί τα λαβαίνει εκείνος που μαρτυρείται ότι ζει. 9 Και, για να πω έτσι, μέσω του Αβραάμ και ο Λευί που λαβαίνει δέκατα έχει δώσει δέκατα. 10 Γιατί ήταν ακόμα μέσα στην οσφύ του πατέρα του, όταν τον συνάντησε ο Μελχισεδέκ. 11 Αν λοιπόν, πράγματι, υπήρχε τελειοποίηση μέσω της λευιτικής ιεροσύνης – γιατί βασιζόμενος πάνω σε αυτή δόθηκε ο νόμος στο λαό – ποια ανάγκη ακόμα υπήρχε να εγερθεί άλλος ιερέας κατά την τάξη Μελχισεδέκ και όχι να λέγεται κατά την τάξη Ααρών; 12 Γιατί όταν τροποποιείται η ιεροσύνη, κατ’ ανάγκη γίνεται και τροποποίηση του νόμου. 13 Επειδή αυτός για τον οποίο λέγονται αυτά έχει μετάσχει σε άλλη φυλή, από την οποία κανείς δεν έχει πλησιάσει, για να υπηρετήσει στο θυσιαστήριο. 14 Γιατί είναι φανερό ότι από τη φυλή του Ιούδα έχει ανατείλει ο Κύριός μας. Γι’ αυτήν τη φυλή, για ιερείς ο Μωυσής δε μίλησε τίποτα. 15 Και περισσότερο ακόμα είναι καταφανές ότι κατά την ομοιότητα του Μελχισεδέκ εγείρεται άλλος ιερέας, 16 που έχει γίνει ιερέας όχι κατά το νόμο σάρκινης εντολής, αλλά κατά τη δύναμη ακατάλυτης ζωής. 17 Γιατί μαρτυρείται: Εσύ είσαι ιερέας στον αιώνα κατά την τάξη Μελχισεδέκ. 18 Γιατί αφενός γίνεται ακύρωση της προηγούμενης εντολής, εξαιτίας του ασθενικού και ανώφελου χαρακτήρα της 19 – επειδή τίποτα δεν τελειοποίησε ο νόμος – αφετέρου έχουμε μια πρόσθετη εισαγωγή καλύτερης ελπίδας διαμέσου της οποίας πλησιάζουμε το Θεό. 20 Και επιπλέον η ιεροσύνη του Ιησού δεν έγινε χωρίς ορκωμοσία. Γιατί αυτοί οι Λευίτες έχουν γίνει ιερείς χωρίς ορκωμοσία. 21 Εκείνος όμως έγινε με ορκωμοσία μέσω Εκείνου που έλεγε προς αυτόν: Ορκίστηκε ο Κύριος και δε θα μεταμεληθεί: «Εσύ είσαι ιερέας στον αιώνα». 22 Κατά τόσο πολύ και καλύτερης διαθήκης έχει γίνει εγγυητής ο Ιησούς. 23 Και αυτοί έχουν γίνει ιερείς σε περισσότερο αριθμό, επειδή εμποδίζονται από το θάνατο να παραμένουν. 24 Εκείνος, επειδή μένει στον αιώνα, έχει αμεταβίβαστη την ιεροσύνη. 25 Συνεπώς, δύναται και να σώζει παντελώς εκείνους που προσέρχονται μέσω αυτού στο Θεό, πάντοτε ζώντας, για να μεσιτεύει υπέρ αυτών. 26 Γιατί, πράγματι, τέτοιος αρχιερέας μας έπρεπε: όσιος, άκακος, αμόλυντος, χωρισμένος από τους αμαρτωλούς και που να πήγε ψηλότερα από τους ουρανούς. 27 Ο οποίος δεν έχει ανάγκη κάθε ημέρα, όπως ακριβώς οι αρχιερείς, να προσφέρει θυσίες, πρώτα για τις δικές του αμαρτίες και έπειτα για τις αμαρτίες του λαού· γιατί αυτό το έκανε μια φορά για πάντα, όταν πρόσφερε τον εαυτό του. 28 Επειδή ο νόμος καθιστά ανθρώπους αρχιερείς που έχουν αδυναμία, ο λόγος όμως της ορκωμοσίας που έγινε μετά το νόμο, καθιστά τον Υιό που είναι τελειοποιημένοςστον αιώνα.

Κεφάλαιον 8

1 Κεφαλαιώδες μάλιστα σημείο πάνω σ’ αυτά που λέμε είναι ότι έχουμε τέτοιο Αρχιερέα ο οποίος κάθισε στα δεξιά του θρόνου της Μεγαλοσύνης στους ουρανούς, 2 και έγινε λειτουργός στα Άγια και της Σκηνής του Μαρτυρίου της αληθινής, την οποία στερέωσε ο Κύριος, όχι άνθρωπος. 3 Γιατί κάθε αρχιερέας καθίσταται, για να προσφέρει δώρα και θυσίες. Συνεπώς, είναι αναγκαίο και τούτος να έχει κάτι που να προσφέρει. 4 Αν βέβαια ήταν πάνω στη γη, δε θα ήταν ιερέας, επειδή υπάρχουν εκείνοι που προσφέρουν σύμφωνα με το νόμο τα δώρα· 5 oι οποίοι λατρεύουν στο απεικόνισμα και στη σκιά των επουρανίων καθώς έχει λάβει χρησμό ο Μωυσής, όταν έμελλε να κατασκευάσει τη Σκηνή του Μαρτυρίου. Γιατί του είπε ο Θεός: “Πρόσεχε, να τα κάνεις όλα σύμφωνα με το πρωτότυπο που σου δείχτηκε στο όρος”. 6 Τώρα όμως ο Ιησούς έχει πετύχει τόσο διαφορετικότερη λειτουργία όσο και καλύτερης διαθήκης είναι μεσίτης, η οποία έχει νομοθετηθεί πάνω σε καλύτερες υποσχέσεις. 7 Γιατί αν εκείνη η πρώτη ήταν άμεμπτη, δε θα ζητούσαν τόπο για δεύτερη. 8 Γιατί κατηγορώντας αυτούς λέει: Ιδού, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, που θα συνάψω με τον οίκο Ισραήλ και με τον οίκο Ιούδα διαθήκη καινούργια. 9 Όχι σύμφωνα με τη διαθήκη που έκανα μέ τους πατέρες τους την ημέρα που πήρα το χέρι τους, για να τους εξαγάγω από τη γη της Αιγύπτου. Επειδή αυτοί δεν ενέμειναν στη διαθήκη μου, κι εγώ τους παραμέλησα, λέει ο Κύριος. 10 Γιατί αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω με τον οίκο Ισραήλ μετά τις ημέρες εκείνες, λέει ο Κύριος: Θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοιά τους και πάνω στις καρδιές τους θα τους γράψω, και θα είμαι σ’ αυτούς Θεός και αυτοί θα μου είναι λαός. 11 Και δε θα διδάξουν καθένας τον συμπολίτη του και καθένας τον αδελφό του λέγοντας: «Γνώρισε τον Κύριο». Γιατί όλοι τους θα με ξέρουν, από τον μικρό ως τον μεγάλο από αυτούς. 12 Επειδή θα είμαι ευμενής στις αδικίες τους και τις αμαρτίες τους δε θα τις θυμηθώ πια. 13 Με το να λέει, Καινούργια, έχει κάνει παλιά την πρώτη διαθήκη. Και αυτό που παλιώνει και γερνάει είναι κοντά στον αφανισμό.

Κεφάλαιον 9

1 Είχε πράγματι, λοιπόν, και η πρώτη διαθήκη διατάξεις λατρείας και το γήινο Άγιο. 2 Γιατί κατασκευάστηκε το πρώτο μέρος της Σκηνής, μέσα στο οποίο ήταν η λυχνία και η τράπεζα και η πρόθεση των άρτων, που λέγεται Άγια. 3 Και μετά το δεύτερο καταπέτασμα υπήρχε το μέρος της Σκηνής που λέγεται Άγια Αγίων, 4 που είχε ένα χρυσό θυμιατήρι και την Κιβωτό της Διαθήκης περικαλυμμένη από παντού με χρυσάφι, μέσα στην οποία ήταν μια στάμνα χρυσή που είχε το μάννα και η ράβδος του Ααρών, που βλάστησε, και οι πλάκες της διαθήκης. 5 Και πάνω από αυτήν υπήρχαν αστραφτερά Χερουβείμ που επισκίαζαν το ιλαστήριο. Γι’ αυτά δεν είναι δυνατό τώρα να μιλούμε λεπτομερειακά. 6 Ενώ λοιπόν αυτά είναι έτσι κατασκευασμένα, αφενός στο πρώτο μέρος της Σκηνής μπαίνουν διαπαντός οι ιερείς, επιτελώντας τις λατρείες, 7 αφετέρου στο δεύτερο μέρος μπαίνει μια φορά το έτος μόνος του ο αρχιερέας, όχι χωρίς αίμα, που το προσφέρει υπέρ του εαυτού του και υπέρ των αμαρτιών από άγνοια του λαού. 8 Έτσι το Πνεύμα το Άγιο δηλώνει αυτό: ότι δεν έχει φανερωθεί ακόμα η οδός προς τα Άγια των Αγίων, αφού είναι στημένο ακόμη το πρώτο μέρος της Σκηνής 9 – αυτό είναι παραβολικό για τον παρόντα καιρό – στο οποίο προσφέρονται δώρα και θυσίες που δε δύνανται, όσον αφορά τη συνείδηση, να τελειοποιήσουν εκείνον που λατρεύει το Θεό. 10 Μόνο αναφέρονται σε τροφές και ποτά και σε διάφορους βαπτισμούς, που είναι διατάξεις για τη σάρκα και επιβάλλονται μέχρι τον καιρό της διόρθωσης. 11 Ο Χριστός, όμως, όταν παρουσιάστηκε ως Αρχιερέας των αγαθών που ήρθαν, διαμέσου της μεγαλύτερης και τελειότερης Σκηνής που δεν είναι χειροποίητη, τουτέστι όχι αυτής της κτίσης, 12 ούτε διαμέσου του αίματος τράγων και μόσχων, αλλά διαμέσου του δικού Του αίματος, εισήλθε μια φορά για πάντα στα Άγια των Αγίων και βρήκε για μας αιώνια λύτρωση. 13 Γιατί αν το αίμα τράγων και ταύρων και στάχτη από δαμάλι αγιάζει, όταν ραντίζει αυτούς που είναι εθιμοτυπικά ακάθαρτοι ως προς την εθιμοτυπική καθαρότητα της σάρκας, 14 πόσο μάλλον το αίμα του Χριστού, ο οποίος μέσω του αιώνιου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του άμωμο στο Θεό, θα καθαρίσει τη συνείδησή μας από νεκρά έργα, για να λατρεύουμε το ζωντανό Θεό. 15 Και γι’ αυτό είναι μεσίτης καινούργιας διαθήκης, αφού έγινε ο θάνατός του για απολύτρωση των παραβάσεων που αφορούν την πρώτη διαθήκη, ώστε να λάβουν οι καλεσμένοι την υπόσχεση της αιώνιας κληρονομιάς. 16 Γιατί όπου υπάρχει διαθήκη, για να εκτελεστεί, είναι ανάγκη να αναγγελθεί ο θάνατος του διαθέτη. 17 Γιατί μια διαθήκη είναι έγκυρη σε νεκρούς, επειδή ποτέ δεν ισχύει όταν ζει ο διαθέτης. 18 Γι’ αυτό, ούτε η πρώτη διαθήκη έχει εγκαινιαστεί χωρίς αίμα. 19 Επειδή, όταν κηρύχτηκε κάθε εντολή κατά το νόμο σε όλο το λαό από το Μωυσή, αυτός έλαβε το αίμα των μόσχων και των τράγων μαζί με νερό και με μαλλί κόκκινο και με ύσσωπο, και ράντισε το ίδιο το βιβλίο του νόμου και όλο το λαό, 20 λέγοντας: «Τούτο είναι το αίμα της διαθήκης, την οποία έδωσε εντολή προς εσάς ο Θεός». 21 Και τη Σκηνή επίσης, και όλα τα σκεύη της λειτουργίας ομοίως τα ράντισε με το αίμα. 22 Και σχεδόν όλα με αίμα καθαρίζονται κατά το νόμο, και χωρίς αιματοχυσία δε γίνεται άφεση αμαρτιών.