Η Καινή Διαθήκη (Μεταγλώττιση) - Автор неизвестен. Страница 90

25 Σ’ αυτόν, λοιπόν, που δύναται να σας στηρίξει σύμφωνα με το ευαγγέλιό μου και το κήρυγμα του Ιησού Χριστού, (σύμφωνα με την αποκάλυψη του μυστηρίου για το οποίο είχε τηρηθεί σιγή από χρόνους αιώνιους, 26 αλλά που φανερώθηκε τώρα και με γραφές προφητικές κατ’ εντολή του αιώνιου Θεού, και που γνωρίστηκε σ’ όλα τα έθνη, για να υπακούσουν στην πίστη οι άνθρωποι), 27 στο μόνο σοφό Θεό, μέσω του Ιησού Χριστού, σ’ αυτόν ας είναι η δόξα στους αιώνες. Αμήν.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α'

Κεφάλαιον 1

1 Παύλος, κλητός απόστολος του Χριστού Ιησού με το θέλημα του Θεού και ο Σωσθένης ο αδελφός 2 προς την εκκλησία του Θεού που είναι στην Κόρινθο, στους αγιασμένους μέσα στο Χριστό Ιησού, στους κλητούς αγίους, μαζί με όλους εκείνους που επικαλούνται το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού σε κάθε τόπο, Κυρίου δικού τους και δικού μας. 3 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό. 4 Ευχαριστώ το Θεό μου πάντοτε για σας, για τη χάρη του Θεού που δόθηκε σ’ εσάς με το Χριστό Ιησού, 5 γιατί σε καθετί πλουτιστήκατε με αυτόν, σε κάθε λόγο και κάθε γνώση, 6 καθώς η μαρτυρία του Χριστού βεβαιώθηκε μεταξύ σας, 7 ώστε εσείς να μη στερείστε κανένα χάρισμα καθώς περιμένετε την αποκάλυψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. 8 Αυτός και θα σας στερεώσει ως το τέλος ακατηγόρητους κατά την ημέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. 9 Πιστός ο Θεός, μέσω του οποίου κληθήκατε σε κοινωνία με τον Υιό του Ιησού Χριστό, τον Κύριό μας.

10 Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, διαμέσου του ονόματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να λέτε το ίδιο όλοι και να μην υπάρχουν μεταξύ σας σχίσματα, αλλά να είστε τελείως ενωμένοι με τον ίδιο νου και με την ίδια γνώμη. 11 Γιατί μου δηλώθηκε για σας, αδελφοί μου, από τους οικείους της Χλόης ότι έριδες υπάρχουν μεταξύ σας. 12 Και εννοώ αυτό, ότι καθένας σας λέει: «Εγώ βέβαια είμαι του Παύλου», «Εγώ όμως του Απολλώ», «Κι εγώ του Κηφά», «Κι εγώ του Χριστού». 13 Έχει διαιρεθεί ο Χριστός; Μήπως ο Παύλος σταυρώθηκε για σας ή στο όνομα του Παύλου βαφτιστήκατε; 14 Ευχαριστώ το Θεό γιατί κανέναν από εσάς δε βάφτισα παρά μόνο τον Κρίσπο και το Γάιο, 15 για να μην πει κανείς ότι στο δικό μου όνομα βαφτιστήκατε. 16 Βάφτισα επίσης και τον οίκο του Στεφανά· λοιπόν, δεν ξέρω αν κάποιον άλλο βάφτισα. 17 Γιατί δε με απέστειλε ο Χριστός να βαφτίζω, αλλά να ευαγγελίζω, όχι με σοφία λόγου, για να μην κενωθεί ο σταυρός του Χριστού.

18 Γιατί ο λόγος του σταυρού αφενός γι’ αυτούς που χάνονται είναι μωρία, αφετέρου για εμάς που σωζόμαστε είναι δύναμη Θεού. 19 Γιατί είναι γραμμένο: Θα καταστρέψω τη σοφία των σοφών και τη σύνεση των συνετών θα απορρίψω. 20 Πού είναι ο σοφός; Πού ο γραμματέας; Πού ο συζητητής του αιώνα τούτου; Δε μώρανε ο Θεός τη σοφία του κόσμου; 21 Επειδή, πράγματι, διαμέσου της σοφίας του Θεού, δε γνώρισε ο κόσμος μέσω της σοφίας του το Θεό, ευδόκησε ο Θεός διαμέσου της μωρίας του κηρύγματος να σώσει εκείνους που πιστεύουν. 22 Επειδή και οι Ιουδαίοι απαιτούν σημεία και οι Έλληνες ζητούν σοφία, 23 εμείς όμως κηρύττουμε Χριστό σταυρωμένο, αφενός στους Ιουδαίους είναι σκάνδαλο, αφετέρου στα έθνη μωρία. 24 Σ’ αυτούς όμως τους κλητούς, Ιουδαίους και Έλληνες, ο Χριστός είναι Θεού δύναμη και Θεού σοφία. 25 Γιατί το μωρό του Θεού είναι σοφότερο των ανθρώπων και το ασθενές του Θεού είναι ισχυρότερο των ανθρώπων. 26 Βλέπετε πράγματι την κλήση σας, αδελφοί, γιατί δεν είστε πολλοί σοφοί κατά σάρκα, δεν είστε πολλοί δυνατοί, δεν είστε πολλοί ευγενείς. 27 Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξε ο Θεός, για να καταντροπιάσει τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξε ο Θεός, για να καταντροπιάσει τα ισχυρά, 28 και τα αγενή του κόσμου στην καταγωγή και τα εξουθενωμένα εξέλεξε ο Θεός, αυτά που δεν είναι, για να καταργήσει αυτά που είναι, 29 με σκοπό να μην καυχηθεί καμιά σάρκα μπροστά στο Θεό. 30 Από Αυτόν λοιπόν εσείς είστε μέσα στο Χριστό Ιησού, ο οποίος έγινε σοφία για μας από το Θεό και δικαιοσύνη και αγιασμός και απολύτρωση, 31 ώστε, καθώς είναι γραμμένο, αυτός που καυχιέται, στον Κύριο ας καυχιέται.

Κεφάλαιον 2

1 Κι εγώ, όταν ήρθα προς εσάς, αδελφοί, ήρθα όχι με υπεροχή λόγου ή σοφίας, για να αναγγέλλω σ’ εσάς το μυστήριο του Θεού. 2 Γιατί αποφάσισα να μην ξέρω τίποτα μεταξύ σας παρά μόνο τον Ιησού Χριστό και αυτόν σταυρωμένο. 3 Κι εγώ ήρθα προς εσάς με ασθένεια και με φόβο και με τρόμο πολύ. 4 Και ο λόγος μου και το κήρυγμά μου έγιναν όχι με πειστικούς λόγους σοφίας, αλλά με απόδειξη Πνεύματος και δύναμης, 5 για να μην είναι η πίστη σας βασισμένη στη σοφία των ανθρώπων, αλλά στη δύναμη του Θεού.

6 Σοφία όμως μιλούμε μεταξύ των τελείων, σοφία όμως όχι του αιώνα τούτου ούτε των αρχόντων του αιώνα τούτου που καταργούνται. 7 Αλλά μιλούμε Θεού σοφία που είναι αποκρυμμένη μέσα σε μυστήριο, την οποία προόρισε ο Θεός πριν από τους αιώνες προς δόξα μας, 8 την οποία κανείς από τους άρχοντες του αιώνα τούτου δεν έχει γνωρίσει. Γιατί αν τη γνώριζαν δε θα σταύρωναν τον Κύριο της δόξας. 9 Αλλά καθώς είναι γραμμένο: Αυτά που οφθαλμός δεν είδε και αυτί δεν άκουσε και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, αυτά ετοίμασε ο Θεός για όσους τον αγαπούν. 10 Σ’ εμάς όμως τα αποκάλυψε ο Θεός με το Πνεύμα· γιατί το Πνεύμα τα πάντα ερευνά, ακόμα και τα βάθη του Θεού. 11 Γιατί ποιος από τους ανθρώπους ξέρει τα ιδιαίτερα του ανθρώπου παρά μόνο το πνεύμα του ανθρώπου που είναι μέσα του; Έτσι και τα ιδιαίτερα του Θεού κανείς δεν τα έχει γνωρίσει παρά μόνο το Πνεύμα του Θεού. 12 Κι εμείς δε λάβαμε το πνεύμα του κόσμου, αλλά το Πνεύμα που είναι από το Θεό, για να ξέρουμε αυτά που χαρίστηκαν σ’ εμάς από το Θεό. 13 Αυτά και μιλούμε όχι με διδακτικούς λόγους ανθρώπινης σοφίας, αλλά με διδακτικούς λόγους Πνεύματος, ερμηνεύοντας σε πνευματικούς τα πνευματικά. 14 Ο ψυχικός όμως άνθρωπος δε δέχεται τα πράγματα του Πνεύματος του Θεού, γιατί είναι μωρία γι’ αυτόν· και δε δύναται να τα γνωρίσει, γιατί πνευματικώς ανακρίνονται. 15 Αλλά ο πνευματικός ανακρίνει τα πάντα, αυτός όμως από κανέναν δεν ανακρίνεται. 16 Γιατί ποιος γνώρισε το νου του Κυρίου, ο οποίος θα συμβουλέψει Αυτόν; Εμείς όμως έχουμε το νου του Χριστού.

Κεφάλαιον 3

1 Κι εγώ, αδελφοί, δεν μπόρεσα να μιλήσω σ’ εσάς όπως σε πνευματικούς, αλλά όπως σε σάρκινους, όπως σε νήπια στο Χριστό. 2 Γάλα σας έδωσα να πιείτε, όχι στερεή τροφή· γιατί δεν μπορούσατε ακόμα. Αλλά ούτε ακόμα τώρα μπορείτε, 3 γιατί ακόμα είστε σαρκικοί. Γιατί όταν ζείτε σε καταστάσεις όπου είναι μεταξύ σας ζήλια και έριδα, δεν είστε σαρκικοί και δεν περπατάτε ανθρώπινα; 4 Γιατί όταν λέει κάποιος: «Εγώ βέβαια είμαι του Παύλου», και άλλος: «Εγώ του Απολλώ», δεν είστε κοινοί άνθρωποι; 5 Τι είναι λοιπόν ο Απολλώς; Και τι είναι ο Παύλος; Διάκονοι μέσω των οποίων πιστέψατε, και όπως ο Κύριος έδωσε χαρίσματα στον καθένα. 6 Εγώ φύτεψα, ο Απολλώς πότισε, αλλά ο Θεός αύξανε. 7 Ώστε ούτε αυτός που φυτεύει είναι κάτι ούτε αυτός που ποτίζει, αλλά ο Θεός που αυξάνει. 8 Αυτός που φυτεύει, λοιπόν, και αυτός που ποτίζει είναι ένα πράγμα, και καθένας το δικό του μισθό θα λάβει σύμφωνα με το δικό του κόπο. 9 Γιατί είμαστε του Θεού συνεργάτες, ενώ εσείς είστε καλλιεργημένο χωράφι του Θεού, οικοδομή του Θεού. 10 Κατά τη χάρη του Θεού που μου δόθηκε σαν σοφός αρχιτέκτονας έθεσα θεμέλιο, άλλος όμως εποικοδομεί. Καθένας λοιπόν ας βλέπει πώς εποικοδομεί. 11 Γιατί θεμέλιο άλλο κανείς δε δύναται να θέσει παρά εκείνο που κείται, που είναι ο Ιησούς Χριστός. 12 Και αν κάποιος οικοδομεί πάνω στο θεμέλιο χρυσάφι, άργυρο, πολύτιμους λίθους, ξύλα, χορτάρι, καλάμι, 13 καθενός το έργο θα γίνει φανερό, γιατί η Ημέρα θα το φανερώσει, επειδή με φωτιά αποκαλύπτεται. Και καθενός το έργο, τι είδους είναι, η φωτιά θα το δοκιμάσει. 14 Αν κάποιου θα μείνει το έργο που εποικοδόμησε, θα λάβει μισθό. 15 Αν κάποιου το έργο θα κατακαεί, θα ζημιωθεί, αυτός όμως θα σωθεί, αλλά έτσι σαν διαμέσου φωτιάς. 16 Δεν ξέρετε ότι είστε ναός του Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας; 17 Αν κάποιος φθείρει το ναό του Θεού, θα φθείρει αυτόν ο Θεός· γιατί ο ναός του Θεού είναι άγιος, οι οποίοι είστε εσείς. 18 Κανείς τον εαυτό του ας μην εξαπατά· αν κάποιος νομίζει πως είναι σοφός μεταξύ σας σε τούτο τον αιώνα, μωρός ας γίνει, για να γίνει σοφός. 19 Γιατί η σοφία του κόσμου τούτου είναι μωρία μπροστά στο Θεό. Γιατί είναι γραμμένο: Αυτός που αδράχνει τους σοφούς μέσα στην πανουργία τους. 20 Και πάλι: Ο Κύριος γνωρίζει τους διαλογισμούς των σοφών ότι είναι μάταιοι. 21 Ώστε κανείς ας μην καυχιέται σε ανθρώπους· γιατί τα πάντα είναι δικά σας, 22 είτε ο Παύλος είτε ο Απολλώς είτε ο Κηφάς, είτε ο κόσμος είτε η ζωή είτε ο θάνατος, είτε τα τωρινά είτε τα μελλοντικά. Τα πάντα είναι δικά σας, 23 κι εσείς του Χριστού, και ο Χριστός του Θεού.