Guliwer StaŁ SiĘ MŁodym ChŁopiecem - Рыбаченко Олег Павлович. Страница 6

Cyrk to Chapiteau,

A czasem psy szczekają!

Niedługo będzie jak w raju

Uczyńmy świat pięknym..

Łada dziękuję -

Cherubiny lśnią złotem!

Chłopiec pięknie śpiewał, a jego głos stał się dziecinny. Bardzo głośny i przenikliwy.

Wicehrabina zaćwierkała:

- Jedz zdrowo! I to jest fajne!

Młody kapitan syknął:

Śpiewam, śpiewam i zabiję wszystkie demony!

Dziewczyna zaśpiewała także:

Jesteśmy dumnymi dziewczynami Svaroga,

Dzielni, dzielni wojownicy...

Służymy wiernie, jesteśmy w Imieniu Rodziny,

Niech dziadkowie i ojcowie będą dumni!

Bóg Svarog i umysł ludzi,

Uszczęśliwiać świat...

Nie zostaniemy pokonani, uwierz złoczyńcy,

To nasza praca i dzieło!

Guliwer gwizdnął i zauważył z miłością w głosie:

- Świetna piosenka!

Wicehrabina skinęła głową i zaćwierkała:

- Tak, na tym polega piękno. Co jesz, żeby śpiewać.

Chłopak i dziewczyna szli dalej. Ich dziecięce stópki tupiły z wielką pewnością siebie. I bez wątpienia potrafili bardzo pięknie śpiewać.

Dzieci wydają się być wszystkim. A to taki wspaniały świat. Nawet jeśli jest w nim niewolnictwo.

Guliwer śpiewał z zachwytem:

Wszyscy ludzie na tej samej planecie

Trzeba umieć żyć w zgodzie...

Dzieci zawsze muszą się śmiać

I żyj w spokojnym świecie

Dzieci muszą się śmiać!

I żyj w spokojnym świecie!

I tak szli, szli i jeszcze raz szli...

W końcu nadszedł wieczór. A kolumna z schwytanymi dziećmi została zbudowana na obiad.

Dostali jakąś warunkowo jadalną zupę i więcej ciastek z mlekiem. Niewolnicy jedli. I chętnie zasnął.

Rzeczywiście, po ciężkim dniu marszu, potrzebowali odpoczynku.

Guliwer również pociągnął nosem i miał cudowne sny.

W którym śpiewały półnagie dziewczęta;

Wszechświat został rozdarty

Gwiazdy wyblakły, katastrofa-śmierć!

Szlochając, jęcząc w mękach piekielnej odległości,

A dla tych, którzy przeżyli: tylko wstyd znosić!

Jak Bóg - rządzący wszystkimi prawami,

Zapominając o sumieniu i odrzucając honor!

Rasa obcych przynosi nowy świat,

Rzucił nam wyzwanie - olśniewająca wiadomość!

. ROZDZIAŁ 2 .

Chłopiec okrętowy, w którego przemienił się Guliwer, pływał na pięknej i bardzo eleganckiej brygantynie. Jej żagle były bardzo jaskrawo kolorowe, z cudownymi, wspaniałymi rysunkami w postaci kwiatów, motyli i ważek, a także dziewcząt z mieczami.

I to było bardzo zgodne z załogą. Tutaj też były wyłącznie dziewczyny. I były prawie nagie, tylko piersi i biodra były pokryte sznurkami biżuterii. A skóra jest opalona, błyszcząca, jak posągi z brązu.

Piratki biły gołymi, bardzo wdzięcznymi i uwodzicielskimi nogami.

I śpiewali:

Jesteśmy biedni, jesteśmy biedni, piraci,

Bardzo, bardzo, bardzo przepraszamy

Nie unikaj dziewcząt, które znają zemstę,

Ale dlatego, że nie zaszczepili w nas moralności!

Piraci nie potrzebują nauki

I jasne jest, dlaczego...

Mamy nogi i ręce

A głowa nie dla nas!

A potem pojawił się galion, dziewczyna na górze zauważyła go pierwsza. Zeskoczyła, błyskając bosymi, okrągłymi obcasami.