La Eksterordinara Lando Oz - Baum Lyman Frank. Страница 18

Kiam la aventurantoj rekunigis sur la tegmento ilitrovis ke rimarkinde strangan aron da materialojalportis la diversaj membroj de la grupo. Sajne neniuklare konceptis kion oni bezonas, sed ciu alportis ion. La Sancel-Insekto prenis el gia pozicio super lakamenbreto en la granda kunvencambro la kapon deGumpo, kiun beligis largetendaj kornoj; kaj tion, kunmulta zorgo kaj ec pli multa malfacilo, la insektoportis supren lau la stuparo al la tegmento. TiuGumpo similis la kapon de alko, sed la nazo kurbigissupren petole kaj barbo trovigis sur gia mentono, kvazau de virkapro. Kial la Sancel-Insekto elektis tiunobjekton li ne povis klarigi, krom diri ke gi altiris lianatenton.

Tip, helpate de la Seg-Cevalo, portis grandan, remburitan sofon al la tegmento. Gi estis malnov-moda meblo, kun altaj dorso kaj ?najoj, kaj gi tiompezis ke ec kvankam la plejgranda parto de la pezokusis sur la dorso de la Seg-Cevalo, la knabo trovissin senspira kiam ?n ?ne la malgracia sofo estis metitasur la tegmenton.

La Kukurbokapo alportis balailon, la unua objektokiun li trovis. La Birdotimigilo alvenis kun volvajo desnuroj kaj snuregoj kiujn li prenis el la korto, kajdum sia supreniro de la stupoj li tiom implikigis enla malstriktaj partoj de la snuregoj ke kaj li kaj liaportajo falis kvazau amasajo sur la tegmento kaj eceble deruligus se Tip ne savus lin.

La Stana Lignohakisto laste alvenis. Ankau li irisal la korto, kie li forhakis kvar grandajn, largajnfoliojn de grandega palmo pri kiu ?eris ciuj logantojde la Smeralda Urbo.

“Mia kara Nocjo! ”kriis la Birdotimigilo, vidantekion faris lia amiko; “vi faris la plej grandan krimonfareblan en la Smeralda Urbo. Se mi ne mismemoras, la puno por persono kiu dehakis foliojn de la rega palmo estas sepobla mortigo kaj post tio dumvivaenkarcerigo. ”

“Ne ripareblas nun, ”respondis la StanaLignohakisto, jetante la grandajn foliojn sur lategmenton. “Sed eble jen ankorau nova kialo por keni eskapu. Nun mi vidu kion vi trovis por mialaboro. ”

Multajn dubajn rigardojn oni jetis sur la amasonde diversspecaj materialoj kiuj nun kovris lategmenton, kaj ?ne la Birdotimigilo skuis sian kaponkaj komentis:

“Nu, se amiko Nocjo povos fari, el ci tiurubamaso, Ajon kiu ?ugos tra la aero kaj portos ninal sendangera loko, nu mi agnoskos ke li estas multepli bona mekanikisto ol mi supozis. ”

Sed la Stana Lignohakisto unue ne sajnis tutecerta pri sia kapablo, kaj nur polurinte sian fruntonforte per la samledo li decidis entrepreni la laboron.

“Kion oni unue bezonas por la masino, ”diris li, “estas korpo su ?ce granda por porti la tutan grupon. Ci tiu sofo estas la plej granda ajo ci tie, kaj ebleestos uzebla kiel korpo. Sed, se la masino klinigos?anken, ni ciuj deglitos kaj falos sur la teron. ”

“Kial ne uzi du sofojn? ”demandis Tip. “Trovigasalia identa al ci tiu sur la malsupra etago. ”

“Tre sencoplena sugesto, ”kriis la Stana Ligno-hakisto. “Tuj alportu la alian sofon. ”

Do Tip kaj la Seg-Cevalo sukcesis, per multalaboro, porti-tiri la duan sofon al la tegmento; kajkiam la du sofoj estis kunaj, rando-al-rando, la dorsojkaj ?najoj estis protektilo cirkau la sidejo.

“Bonege! ”kriis la Birdotimigilo. “Ni povos veturien ci tiu komforta nesto tute kontente. ”

La du sofojn ili nun ?rme kunligis per snuroj kajsnuregoj, kaj post tio Nocjo Hakisto ?ksis la kaponde la Gumpo al unu ?najo.

“Per tio ni scios kiu estas la antauo de la Ajo, ”diris li, car lin multe placis lia ideo. “Kaj vere, se viekzamenos kritikeme, la Gumpo tre bone aspektaskiel ?ugkapo. Tiuj grandaj palmfolioj, por kiuj misepoble endangerigis mian vivon, devos esti la?ugiloj. ”

“Cu ili estas su ?ce fortikaj? ”demandis la knabo. “Ili estas la plej fortikaj ajoj troveblaj guste nun, ”respondis la Stana Lignohakisto; “kaj kvankam ili neestas proporciaj al la korpo de la Ajo, ni ja ne rajtastro kritikemi. ”

Do li ?ksis la palmfoliojn al la sofoj, po duciu ?anke.

Diris la Sancel-Insekto, multadmire:

“La Ajo nun estas kompleta kaj nur bezonas vivigi. ”

“Momenton! ”kriis Jocjo. “Cu vi ne uzos mianbalailon? ”

“Por kio? ”demandis la Birdotimigilo.

“Nu, eblos ligi gin al la malantauo por esti vosto, ”respondis la Kukurbokapo. “Certe oni ne povus diri kela Ajo estas kompleta sen vosto. ”

“Hmm! ”diris la Stana Lignohakisto; “mi nekomprenas la utilon de vosto. Ni ne celas kopii beston, au ?son, au birdon. Ni nur volas ke la Ajo portu nintra la aero. ”

“Eble, kiam la Ajo vivos gi povos uzi voston pordirekti sin, ”proponis la Birdotimigilo. “Car se gi?ugos tra la aero, gi ne malsimilos al birdo. Mirimarkis ke ciuj birdoj havas vostojn, ili uzas la vostonkiel rudron. ”

“Bone, ”respondis Nocjo, “la balailo uzigos kielvosto, ”kaj li ?rme ?ksis gin al la malantaua ?najo dela sofkorpo.

Tip prenis la piproskatolon el sia poso.

“La Ajo aspektas tre granda, ”li diris, dubeme; “kaj mi ne certas ke restas su ?ca pulvoro por vivigila tuton. Sed mi sutos gin kiel eble plej zorge. ”

“Plej sutu sur la ?ugilojn, ”diris Nocjo Hakisto; “car ili devos esti kiel eble plej fortaj. ”

“Kaj ne forgesu la kapon! ”kriis la Sancel-Insekto.

“Kaj la voston! ”diris Jocjo Kukurbokapo.

“Silentu, ”diris Tip, nervoze; “lasu min guste uzila sorcajon. ”

Tre zorge li komencis suti la valoregan pulvoronsur la Ajon. Unue li sutis maldikan tavolon surciun el la kvar ?ugiloj, poste li sutis sur la sofojn, kaj sutis iom sur la balailon.

“La kapon! La kapon! Ne, mi petegas, forgesula kapon! ”kriis la Sancel-Insekto, ekscitite.

“Restas nur tre malmulta pulvoro, ”anoncis Tip, rigardante en la skatolon. “Kaj sajnas al mi ke estaspli grave vivigi la sofokrurojn ol la kapon. ”

“Tute ne, ”decidis la Birdotimigilo. “Cio bezonaskapon por direkti sin; kaj car ci tiu kreajo devos?ugi, ne marsi, ja ne gravos cu au ne giaj krurojvivas. ”

Do Tip akceptis tiun decidon kaj sutis larestantan pulvoron sur la kapon de la Gumpo.

“Nun, ”diris li, “silentu dum mi diros la sorcvortojn! ”Audinte maljunan Mombin prononci la magiajnvortojn, kaj ankau sukcese viviginte la Seg-Cevalon, Tip ne hezitis parolante la tri kabalajn vortojn, el kiujciu vorto akompanigis per la stranga mangesto. Solena kaj impona ceremonio.

Kiam li ?nis la sorcdiron, la tuta korpego de la Ajotremegis, la Gumpo faris la krican sonon kiun tiaj bestojkutime faras, kaj la kvar ?ugiloj komencis furiozesupren kaj suben levigadi. Tip sukcesis kaptikamentubon, sen tio liblovigus f o r de lategmento pro la teruravento farita de la ?ugiloj. La Birdotimigilo, tremalmultepeza, e s t iskaptita kaj portita tra laaero de la vento gis Tipbonsance kaptis unukruron kaj ?rme tenis lin. La Sancel-Insekto kusisplata sur la tegmento kajtiel ne suferis damagon, kaj la Stana Lignohakisto, kies peza stano ankris lin?rme, cirkaubrakis Jocjon Kukurbokapon kaj sukcesissavi lin. La Seg-Cevalo renversigis kaj kusis kun lakruroj movigantaj senhelpe super li.

Kaj nun, dum ciuj baraktis por regustigi sin, laAjo malrapide levigis de la tegmento kaj ?ugis en laaeron.

“He! Revenu! ”kriis Tip, timvoce, dum li ?rmtenisla kamentubon per unu mano kaj la Birdotimigilonper la alia. “Revenu tuj, mi ordonas! ”

Tiel pruvigis tute eksterdube saga la sagaco de laBirdotimigilo, pro lia prefero ke vivigu la kapo de laAjo anstatau la kruroj. Car la Gumpo, jam alta enla aero, turnis sian kapon kiam Tip kriis sian ordononkaj iom post iom cirkauturnigis gis gi povis vidi lategmenton de la palaco.

“Revenu! ”rekriegis la knabo.

Kaj la Gumpo obeis, malrapide kaj gracie skuantesiajn kvar ?ugilojn en la aero gis la Ajo denove estissenmova kaj kvieta sur la tegmento.