Η Καινή Διαθήκη (Μεταγλώττιση) - Автор неизвестен. Страница 101

11 Έχω γίνει άφρονας· εσείς με αναγκάσατε. Γιατί εγώ έπρεπε από εσάς να συστήνομαι· επειδή σε τίποτα δεν υστέρησα από τους πρώτιστους αποστόλους, αν και τίποτα δεν είμαι. 12 Πράγματι, τα θαυματουργικά σημεία του αποστόλου πραγματοποιήθηκαν μεταξύ σας με όλη την υπομονή, με σημεία και τέρατα και θαυματουργικές δυνάμεις. 13 Γιατί ποιο είναι αυτό στο οποίο γίνατε κατώτεροι περισσότερο από τις υπόλοιπες εκκλησίες παρά μόνο στο ότι ο ίδιος εγώ δε σας καταβάρυνα; Συγχωρέστε μου την αδικία αυτή! 14 Ιδού, αυτήν την τρίτη φορά είμαι έτοιμος να έρθω προς εσάς και δε θα σας καταβαρύνω. Γιατί δε ζητώ τα δικά σας πράγματα, αλλά εσάς. Γιατί δεν οφείλουν τα τέκνα να θησαυρίζουν για τους γονείς, αλλά οι γονείς για τα τέκνα. 15 Εγώ μάλιστα πολύ ευχαρίστως θα δαπανήσω και θα δαπανηθώ ολοκληρωτικά υπέρ των ψυχών σας. Αν περισσότερο συμβαίνει να σας αγαπώ, λιγότερο αγαπιέμαι; 16 Έστω, όμως, εγώ δε σας καταβάρυνα· αλλά επειδή είμαι πανούργος, σας έπιασα με δόλο. 17 Μήπως με κάποιον από αυτούς που έχω αποστείλει προς εσάς, μέσω αυτού σας εκμεταλλεύτηκα; 18 Παρακάλεσα τον Τίτο, και απέστειλα μαζί του τον αδελφό. Μήπως σε κάτι σας εκμεταλλεύτηκε ο Τίτος; Δεν περπατήσαμε στο ίδιο πνεύμα; Δεν περπατήσαμε στα ίδια ίχνη; 19 Από καιρό νομίζετε ότι σ’ εσάς απολογούμαστε. Απέναντι στο Θεό ενωμένοι με το Χριστό μιλάμε. Και τα πάντα, αγαπητοί, γίνονται για τη δική σας οικοδομή. 20 Γιατί φοβούμαι μήπως, όταν έρθω, δε σας βρω τέτοιους που θέλω κι εγώ βρεθώ από εσάς τέτοιος που δε θέλετε. Μήπως υπάρχουν έριδα, ζήλια, θυμοί, φατριασμοί, καταλαλιές, ψιθυρισμοί με διαβολές, φουσκώματα από υπερηφάνεια, ακαταστασίες. 21 Μήπως, όταν έρθω πάλι, με ταπεινώσει ο Θεός μου μπροστά σας και πενθήσω πολλούς από αυτούς που έχουν αμαρτήσει προηγουμένως, και δε μετάνιωσαν για την ακαθαρσία και την πορνεία και την ασέλγεια που έπραξαν.

Κεφάλαιον 13

1 Αυτήν την τρίτη φορά έρχομαι προς εσάς. Πάνω στη μαρτυρία του στόματος δύο μαρτύρων και τριών θα σταθεί κάθε λόγος. 2 Έχω προείπει και προλέγω, όπως όταν ήμουν παρών τη δεύτερη φορά και απών τώρα, σ’ αυτούς που έχουν αμαρτήσει προηγουμένως και σ’ όλους τους λοιπούς ότι, αν έρθω πάλι, δε θα σας λυπηθώ, 3 επειδή δοκιμή ζητάτε του Χριστού που μιλά μέσα από εμένα, ο οποίος σ’ εσάς δεν είναι αδύνατος, αλλά είναι δυνατός μεταξύ σας. 4 Και πράγματι, σταυρώθηκε με αδυναμία, αλλά ζει με δύναμη Θεού. Γιατί κι εμείς είμαστε αδύνατοι καθώς είμαστε ενωμένοι με αυτόν, αλλά θα ζήσουμε μαζί του από τη δύναμη του Θεού όταν θα έρθουμε σ’ εσάς. 5 Τους εαυτούς σας να εξετάζετε αν είστε στην πίστη, τους εαυτούς σας να δοκιμάζετε· ή δε γνωρίζετε καλά τους εαυτούς σας, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι μέσα σας; Εκτός αν είστε αδόκιμοι. 6 Ελπίζω όμως ότι θα γνωρίσετε ότι εμείς δεν είμαστε αδόκιμοι. 7 Ευχόμαστε επίσης προς το Θεό εσείς να μην κάνετε κανένα κακό, όχι για να φανούμε εμείς δόκιμοι, αλλά για να κάνετε εσείς το καλό, κι εμείς ας είμαστε σαν αδόκιμοι. 8 Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι κατά της αλήθειας, αλλά υπέρ της αλήθειας. 9 Χαιρόμαστε, πράγματι, όταν εμείς είμαστε αδύνατοι, εσείς όμως είστε δυνατοί. Αυτό και ευχόμαστε: τη δική σας κατάρτιση. 10 Γι’ αυτό αυτά τα γράφω απών, ώστε παρών να μη χρησιμοποιήσω απότομο τρόπο κατά την εξουσία που ο Κύριος μού έδωσε για οικοδομή και όχι για καταστροφή. 11 Λοιπόν, αδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεστε, να παρηγοριέστε, το ίδιο να φρονείτε, ειρηνεύετε, και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης θα είναι μαζί σας. 12 Χαιρετήστε ο ένας τον άλλο με άγιο φίλημα. 13 Σας χαιρετούν όλοι οι άγιοι. 14 Η χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος ας είναι μαζί με όλους σας.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ

Κεφάλαιον 1

1 Παύλος, απόστολος όχι από ανθρώπους ούτε μέσω ανθρώπου, αλλά μέσω του Ιησού Χριστού και του Θεού Πατέρα που τον έγειρε από τους νεκρούς, 2 και όλοι οι αδελφοί που είναι μαζί μου, προς τις εκκλησίες της Γαλατίας. 3 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό, 4 που έδωσε τον εαυτό του για τις αμαρτίες μας, για να μας ελευθερώσει από τον τωρινό κακό αιώνα κατά το θέλημα του Θεού και Πατέρα μας, 5 στον οποίο ανήκει η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

6 Θαυμάζω γιατί έτσι γρήγορα μετατοπίζεστε από εκείνον που σας κάλεσε με τη χάρη του Χριστού σε άλλο ευαγγέλιο, 7 που δεν είναι άλλο παρά μόνο είναι μερικοί που σας ταράζουν και θέλουν να διαστρέψουν το ευαγγέλιο του Χριστού. 8 Αλλά και αν εμείς ή άγγελος από τον ουρανό σας ευαγγελίζει άλλο εκτός από αυτό που σας ευαγγελίσαμε, ας είναι ανάθεμα. 9 Όπως έχουμε προείπει και τώρα πάλι λέω: αν κάποιος σας ευαγγελίζει άλλο εκτός από αυτό που παραλάβατε, ας είναι ανάθεμα. 10 Γιατί τώρα ανθρώπους προσπαθώ να πείσω, κερδίζοντας την εύνοιά τους, ή το Θεό; Ή ζητώ σε ανθρώπους να αρέσω; Αν ακόμα επιδίωκα να αρέσω σε ανθρώπους, δε θα ήμουν δούλος του Χριστού.

11 Σας γνωρίζω, λοιπόν, αδελφοί, ότι το ευαγγέλιο που κηρύχτηκε από εμένα δεν είναι ανθρώπινο· 12 γιατί ούτε εγώ το παράλαβα ούτε το διδάχτηκα από άνθρωπο, αλλά με αποκάλυψη Ιησού Χριστού. 13 Γιατί ακούσατε για τη συμπεριφορά μου που είχα κάποτε στον Ιουδαϊσμό, ότι υπερβολικά καταδίωκα την εκκλησία του Θεού και προσπαθούσα να την αφανίσω, 14 και πρόκοβα στον Ιουδαϊσμό περισσότερο από πολλούς συνομήλικους στο γένος μου και ήμουν περισσότερο ζηλωτής από αυτούς των πατρικών μου παραδόσεων. 15 Όταν όμως ευδόκησε ο Θεός, που με ξεχώρισε από την κοιλιά της μητέρας μου και με κάλεσε με τη χάρη του, 16 να αποκαλύψει τον Υιό του σ’ εμένα, για να τον ευαγγελίζομαι μεταξύ των εθνικών, αμέσως δε συμβουλεύτηκα σάρκα και αίμα 17 ούτε ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα προς τους αποστόλους που ήταν πριν από εμένα, αλλά έφυγα στην Αραβία και κατόπιν πάλι επέστρεψα στη Δαμασκό. 18 Έπειτα, μετά από τρία έτη, ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα, για να επισκεφτώ και να πάρω πληροφορίες από τον Κηφά, και παρέμεινα κοντά του δεκαπέντε ημέρες. 19 Άλλον όμως από τους αποστόλους δεν είδα παρά μόνο τον Ιάκωβο, τον αδελφό του Κυρίου. 20 Και γι’ αυτά που γράφω σ’ εσάς, ιδού, μπροστά στο Θεό το λέω ότι δεν ψεύδομαι. 21 Έπειτα ήρθα στα μέρη της Συρίας και της Κιλικίας. 22 Και ήταν άγνωστο το πρόσωπό μου στις εκκλησίες της Ιουδαίας που έχουν κοινωνία με το Χριστό. 23 Αλλά μόνο άκουγαν: «Αυτός που μας καταδίωκε κάποτε, τώρα ευαγγελίζεται την πίστη που κάποτε προσπαθούσε να αφανίσει» – 24 και δόξαζαν για μένα το Θεό.

Κεφάλαιον 2

1 Έπειτα, ύστερα από δεκατέσσερα έτη, πάλι ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα μαζί με το Βαρνάβα, αφού παράλαβα μαζί μου και τον Τίτο. 2 Και ανέβηκα σύμφωνα με αποκάλυψη· και τους εξέθεσα το ευαγγέλιο που κηρύττω στα έθνη, ιδιαιτέρως μάλιστα σ’ αυτούς που θεωρούνται οι επισημότεροι απόστολοι, μήπως μάταια τρέχω ή έτρεξα. 3 Αλλά ούτε ο Τίτος που ήταν μαζί μου, αν και είναι Έλληνας, αναγκάστηκε να περιτμηθεί. 4 Και δεν αναγκάστηκε εξαιτίας των παρείσακτων ψευδάδελφων οι οποίοι εισήλθαν λαθραία ανάμεσά μας, για να κατασκοπεύσουν την ελευθερία μας που έχουμε στο Χριστό Ιησού, ώστε να μας υποδουλώσουν. 5 Σ’ αυτούς ούτε προσωρινά δεν υποχωρήσαμε, ώστε να υποταχτούμε, για να διαμείνει σ’ εσάς η αλήθεια του ευαγγελίου. 6 Και από αυτούς που θεωρούνται ότι είναι κάτι – ποιοι ήταν κάποτε τίποτα δε μ’ ενδιαφέρει· πρόσωπο ανθρώπου ο Θεός δεν το λαβαίνει υπόψη του – σ’ εμένα, πράγματι, αυτοί που θεωρούνται επισημότεροι τίποτα δεν πρόσθεσαν. 7 Αλλά αντίθετα, όταν είδαν ότι μου έχει εμπιστευτεί ο Θεός το ευαγγέλιο γι’ αυτούς που έχουν την ακροβυστία καθώς στον Πέτρο γι’ αυτούς που έχουν την περιτομή 8 – γιατί αυτός που ενέργησε στον Πέτρο στέλνοντάς τον σε αποστολή γι’ αυτούς που έχουν την περιτομή ενέργησε και σ’ εμένα στέλνοντάς με στους εθνικούς – 9 και επειδή αναγνώρισαν τη χάρη που μου δόθηκε, ο Ιάκωβος και ο Κηφάς και ο Ιωάννης, που θεωρούνται ότι είναι στύλοι, έδωσαν τα δεξιά τους χέρια σ’ εμένα και στο Βαρνάβα ως ένδειξη κοινωνίας, για να πηγαίνουμε εμείς στους εθνικούς, ενώ αυτοί σ’ αυτούς που έχουν την περιτομή. 10 Ζήτησαν μόνο να θυμούμαστε τους φτωχούς, το οποίο και φρόντισα αυτό ακριβώς να κάνω.