H?lfdanar saga Eysteinssonar - Эпосы, легенды и сказания. Страница 7

7. Fr? Gr?mum tveim

Eysteinn konungr sitr n? ? s?nu r?ki. Hann unni mikit ?sger?i drottningu. H?n l?t s?r alla hluti kvenmannliga ver?a til hans, ok l??a sv? ?r?r vetr.

?at bar til eitt sinn, at kaupskip mikit sigldi austan fyrir B?lagar?ss??u ? st?rvi?ri. ?at skip hvarf, ok fannst ekki mannsbarn af, ok ?tlu?u menn, at st?rvi?ri mundi hafa brotit ?etta sama skip. En eptir um haustit var ?at einn dag, at tveir menn k?mu til hir?ar Eysteins konungs. ?eir v?ru miklir vexti, en eigi vel kl?ddir. Ekki s?u menn gerla ? andlitit ?eim, ?v? at ?eir h?f?u s??a h?ttu. ?eir gengu fyrir konung ok kv?ddu hann ver?uliga, ?v? at hann var optast bl??r ? mali. Hann spur?i, hvat manna ?eir v?ri. ?eir s?g?ust b??ir Gr?mar heita ok vera ?tta?ir utan af R?ss?a ok hafa misst peninga s?na ? skipreika. ?eir b??u konung vetrvistar.

Konungr spyrr drottning, hvat henni ??tti r?? um, en h?n sag?i, at hann mundi sj?lfr sl?ku r??a, en kva? ?? marga ?kunna menn misjafnt gefast, – «er m?r ?? eigi af at kenna, ef ek legg ekki til.»

Konungr kva? hana jafnan litlu vilja s?r af skipta um r??ager?irnar, – «nenni ek eigi at v?sa ?eim fr? mat, at sv? eru langt at komnirr.»

Var ?eim n? skipat s?ti ?ar, sem m?tast gestir ok hir?menn. ?eir v?ru f?skiptnir vi? menn, en k?mu s?r vi? alla vel. Gr?mr inn ellri var sv? st?rr vexti, at f?ir v?ru hans l?kar. Hann var sterkr ok fimr vi? alla leika ok var opt at leikum me? konungsm?nnum ? skotbakka ok at knattleikum. Hann f?r vel me? afli s?nu, l?k ? engan, en var eigi aflvana, ef a?rir leitu?u ? hann. Gr?mr inn yngri var mj?kr ? ?llum leikum, fimr vi? skot, en pr?fa?i l?tt aflraunir, en skaut allra manna bezt af handboga ok l?sboga, en tefldi sv? vel, at engi komst til jafns vi? hann.

H?lfdan konungsson lag?i opt leik sinn vi? hann, b??i um tafl ok skotfimi, en sv? mikinn v?r? helt hann ? Gr?munum, at enga n?tt sv?fu ?eir sv?, at hann vekti eigi ok hef?i vitund af ?eim, ok lei? sv? fram vetrinn at j?lum.